25 Nisan, Perşembe - 2024

Gösterilecek bir içerik yok

Hîkayeya weremî

Cemîl Oguz
Cemîl Oguz
Cemîl Oguz serra 1975î de dewa Zengê ya qezaya Lice ya Amedî de ame dinya. Mîyanê 1998-2003an de rojnameyê Azadîya Welatî de karê rojnamegerîye, edîtorîye û redaktorîye kerd. Heta nika zaf kovar, rojname û malperan de nuşteyê ci vecîyayî. Azadîya Welat, ANF, Tîroj û Dîwar de kar kerd. 21ê nîsana 2005î ra nat edîtorîya diyarname.com keno. Roja ke rojnameyê Xwebûnî dest pê weşaneyî kerd ra nat quncik nuseno. Xeylê kitabî nuştî û belgefîlmî amade kerdî.

Na hîkaye kamî vata, kînga vata ez nêzana. Na hîkaye çiya ameya vatişî, kamî nuşta ez aye zî nêzana. Na hîkaye raşt a, yan zî çiqas raşt a, helbet hayîya ma aye ra zî çinîya. Xora merdim pers nêkeno ke hîkaye çiqas raşt a, yan raşt nîya? Hîkayeya ma derheqê weremî de ya. Bêrê ma pîya bewnî ci ra.

Vanê wextêk serê rîyê dinya de nêweşîya weremî vejîya. Werem ame verê henî merdiman û va:

– Ez do heta Iraqî şêra. Heta ez şêra ewja û ageyra ez do 5 hezar merdiman bikişa.
Vanê înan zî vato; “Temam. De şore û bêre.”
Vanê werem kewt rayîr. Dew bi dew, qeza bi qeza, bajar bi bajar şî û şî heta resa Iraqî. Demêk ewja de mend. Karê xo temam kerd û dima ra ageyra. Vanê wexto ke werem ageyra, nê 5 hezar tenî, tam bi temamî 50 hezar tenan kişte bî. Vanê geyray ro weremî û ci ra pers kerdê:
– “Ka to va ez do şorî û heta ageyrî ez do 5 hezar tenan bikişa. To çi rê 50 hezar merdiman kişt? Heyfê înan nêbî?”

Vanê weremî va:

– “Wele mi tena 5 hezar merdimî kiştî…”
– Çawey to tenî 5 hezar merdimî kiştî. 50 hezar merdim merdo, ê bînî senî merdî?
Vanê weremî bersiv dayo û vato:
– “Wele mi tena 5 hezar merdimî kiştî, la ê 45 hezarê bînî tersayî, kewtî tatêle mergî û xo vera merdî. Mi înan nêkiştî.”
Rewşa ma însanan enka dinya de wina ya. No yew serr û nîme yo Covîd-19 dinya ro bîyo vila. Heme welatan de însanî no vîrsî vera mirenê. Belkî zehfê înan sey hîkayeya ma ya tersî vera mirenê. La ma gere bizanê ke wexto nêweşî vejîya meydan nîmeyê nêweşî bi dermanan û nîme zî bi moral çareser beno. Wexto ke merdim bê moral bo û biterso xora çareserî çinî ya.

Nameyê hîkayeya mi: 13’ê aşma 8’inan de tîney bedenê mi bî zêdî. La zêde çîkey mi çinêbî. Hema ana, mi va ez şorî test bidî. Ez şîya, doktorî test giret û va; “Kek Cemîl go çîkey to çinêbo.” Ez bi ene rehetî ageyraya keye.
Roja bîn, yanê 14’ê aşme de encamê testî vejîya. Wezaretê Weşîye ra geyrayî û vatî; “Ti pozîtîf ê. Gere ti 14 rojan karantîna de bî.” Bi ene xebere ra dima moralê mi xerepîya, la ca de mi no ters serê xo ra eşt.
Wezaretî hebî şirawit. Tarîxê nê heban derbas bîbî. Mi ê nêwerdî. Ez heta 27’ê aşme karantîna de bîya. Mi qe moralê xo nêxerepna. Ez baş ewnîyaya xo ra. Mi henî çî werdî, helbet vîtamîn zî. Mi keye de her hereketan kerd, ez zêde nê nişta ro, mi xo zêde nê eşt erd û bê ke ez zêde bideja mi mesela hel kerd.

Hîkayeya weremî

Cemîl Oguz
Cemîl Oguz
Cemîl Oguz serra 1975î de dewa Zengê ya qezaya Lice ya Amedî de ame dinya. Mîyanê 1998-2003an de rojnameyê Azadîya Welatî de karê rojnamegerîye, edîtorîye û redaktorîye kerd. Heta nika zaf kovar, rojname û malperan de nuşteyê ci vecîyayî. Azadîya Welat, ANF, Tîroj û Dîwar de kar kerd. 21ê nîsana 2005î ra nat edîtorîya diyarname.com keno. Roja ke rojnameyê Xwebûnî dest pê weşaneyî kerd ra nat quncik nuseno. Xeylê kitabî nuştî û belgefîlmî amade kerdî.

Na hîkaye kamî vata, kînga vata ez nêzana. Na hîkaye çiya ameya vatişî, kamî nuşta ez aye zî nêzana. Na hîkaye raşt a, yan zî çiqas raşt a, helbet hayîya ma aye ra zî çinîya. Xora merdim pers nêkeno ke hîkaye çiqas raşt a, yan raşt nîya? Hîkayeya ma derheqê weremî de ya. Bêrê ma pîya bewnî ci ra.

Vanê wextêk serê rîyê dinya de nêweşîya weremî vejîya. Werem ame verê henî merdiman û va:

– Ez do heta Iraqî şêra. Heta ez şêra ewja û ageyra ez do 5 hezar merdiman bikişa.
Vanê înan zî vato; “Temam. De şore û bêre.”
Vanê werem kewt rayîr. Dew bi dew, qeza bi qeza, bajar bi bajar şî û şî heta resa Iraqî. Demêk ewja de mend. Karê xo temam kerd û dima ra ageyra. Vanê wexto ke werem ageyra, nê 5 hezar tenî, tam bi temamî 50 hezar tenan kişte bî. Vanê geyray ro weremî û ci ra pers kerdê:
– “Ka to va ez do şorî û heta ageyrî ez do 5 hezar tenan bikişa. To çi rê 50 hezar merdiman kişt? Heyfê înan nêbî?”

Vanê weremî va:

– “Wele mi tena 5 hezar merdimî kiştî…”
– Çawey to tenî 5 hezar merdimî kiştî. 50 hezar merdim merdo, ê bînî senî merdî?
Vanê weremî bersiv dayo û vato:
– “Wele mi tena 5 hezar merdimî kiştî, la ê 45 hezarê bînî tersayî, kewtî tatêle mergî û xo vera merdî. Mi înan nêkiştî.”
Rewşa ma însanan enka dinya de wina ya. No yew serr û nîme yo Covîd-19 dinya ro bîyo vila. Heme welatan de însanî no vîrsî vera mirenê. Belkî zehfê înan sey hîkayeya ma ya tersî vera mirenê. La ma gere bizanê ke wexto nêweşî vejîya meydan nîmeyê nêweşî bi dermanan û nîme zî bi moral çareser beno. Wexto ke merdim bê moral bo û biterso xora çareserî çinî ya.

Nameyê hîkayeya mi: 13’ê aşma 8’inan de tîney bedenê mi bî zêdî. La zêde çîkey mi çinêbî. Hema ana, mi va ez şorî test bidî. Ez şîya, doktorî test giret û va; “Kek Cemîl go çîkey to çinêbo.” Ez bi ene rehetî ageyraya keye.
Roja bîn, yanê 14’ê aşme de encamê testî vejîya. Wezaretê Weşîye ra geyrayî û vatî; “Ti pozîtîf ê. Gere ti 14 rojan karantîna de bî.” Bi ene xebere ra dima moralê mi xerepîya, la ca de mi no ters serê xo ra eşt.
Wezaretî hebî şirawit. Tarîxê nê heban derbas bîbî. Mi ê nêwerdî. Ez heta 27’ê aşme karantîna de bîya. Mi qe moralê xo nêxerepna. Ez baş ewnîyaya xo ra. Mi henî çî werdî, helbet vîtamîn zî. Mi keye de her hereketan kerd, ez zêde nê nişta ro, mi xo zêde nê eşt erd û bê ke ez zêde bideja mi mesela hel kerd.