spot_imgspot_imgspot_img
29 Mart, Cuma - 2024

Gösterilecek bir içerik yok

Mesela heşî û apê Farizî

Tûrabî Kîşîn

Apo Fariz şono verê korekî. Şono qayt keno ke heş haniko luye fetelneno. Tabi luye yamana fend û firildoqê xo zafê. Vaz dana şona urtê di daranê tengan de vêrena ra, heş cî dime şono wexto ke mabênê î daran ra vêreno ra tey şidîno û maneno.

Şidîno, heş tenge de ro, waka luye dormê heşî de êna şona, çûyê xo gêna peyra ra dana haşa qina heşî û vana “Birawo hirç çilç û vilç, çilç û vilç”

Luye pê xo şa bena, qaytê dormê xo kena remlan dana xo. Heş tenge de ro. Dest ra tawa nêno.

Apo Fariz cî durî vindeto piro sêr keno.

Luye heşî pirîşan kena û aye ra dime dana raye şona. Heşî ra durî kuna.

Neyse heş xo ano nat beno dot welhasilî xo xelesneno ra.

Eke xo xelesneno ra dano raye şono hetê Apê Farizî.

Vano “Apo Fariz nêbo nêbo to na fîlaketa ke ewro amê mi ser naye cayê qesî bikê, vacê luye heşî ro nîya nîya kerdo. To naye cayê qesî bikê şerefê mi ana panc perî.  Ez tora rica kena ke to cayê qalê na mesala meke.”

Apo Fariz vano “torê soz ez kesi ra nêvana. To zerê xo rehet bige.”

Apo Fariz korekê xo awe dano û şande dano raye şono kê xo.

Şono kê ama heş bawerîya xo be Apê Farizî nîyano. Dano raye şono serê banê Apê Farizî de goşê xo dano serê locine û vindeno.

Kê Apê Farizî de domanî zafê. Nêvindenê. Apo Fariz rê vano qiçêne vindê, didi vano vindê kes goş nêkûno Apê Farizî ra.

Qayt keno ke fayde çîno qican ra vano  “bêrê ronîşê ez şima rê jû meselê qesî bikî.”

Qicî cade ebe kêf û meraq dormê Apê Farizî de kom benê û ver ra kaytê fekê Apê Farizî kenê. 

Apo Fariz vano “ez ewro şîya verê korekî, mi di heş hanîko dima luye û luye fetelneno. Luye şeytana wayîrê fend û firildoqana, remê şîye mabênê di daranê tengan de vêrde ra. Heş dima luye şi kewt mabênê î di daranê tengan û nêşkîya vecîyo tey şidiya mend. Luya cazûye çûyê xo girot şîye pêynîya heşî û çû ra da qina heşî û va ‘birawo hirç çilç û vilç, çilç û vilç.’

Wexto ke Apo Fariz nîya vano qicî kenê tiqe tiqe û hûnê. Heş serê banî yo. Goş dano ser. Zaf zorê î ra şono.

Heş daymîş nêbeno corde locine de sarê xo derg keno û vano  “Apo Fariz, to meşte êna garis, ez o wext to kena di tir û di fis.”

Beno şodir Apo Fariz dano raye şono hêgayê garisî ke çi şoro, heşî xo mabênê garisî de gevzî do. Garis pêro pan kerdo. Teyê cayan de garis kerdo we. Hêga xirabe kerdo.

Heş durî vindeno û Apê Farizî ra vano “to soz da mi sozê xo de nêvindeta, to rê derse bo ke to rê de bîn sozê xo de cayî nêbê, sozê xo de vinde.”

Mesela heşî û apê Farizî

Tûrabî Kîşîn

Apo Fariz şono verê korekî. Şono qayt keno ke heş haniko luye fetelneno. Tabi luye yamana fend û firildoqê xo zafê. Vaz dana şona urtê di daranê tengan de vêrena ra, heş cî dime şono wexto ke mabênê î daran ra vêreno ra tey şidîno û maneno.

Şidîno, heş tenge de ro, waka luye dormê heşî de êna şona, çûyê xo gêna peyra ra dana haşa qina heşî û vana “Birawo hirç çilç û vilç, çilç û vilç”

Luye pê xo şa bena, qaytê dormê xo kena remlan dana xo. Heş tenge de ro. Dest ra tawa nêno.

Apo Fariz cî durî vindeto piro sêr keno.

Luye heşî pirîşan kena û aye ra dime dana raye şona. Heşî ra durî kuna.

Neyse heş xo ano nat beno dot welhasilî xo xelesneno ra.

Eke xo xelesneno ra dano raye şono hetê Apê Farizî.

Vano “Apo Fariz nêbo nêbo to na fîlaketa ke ewro amê mi ser naye cayê qesî bikê, vacê luye heşî ro nîya nîya kerdo. To naye cayê qesî bikê şerefê mi ana panc perî.  Ez tora rica kena ke to cayê qalê na mesala meke.”

Apo Fariz vano “torê soz ez kesi ra nêvana. To zerê xo rehet bige.”

Apo Fariz korekê xo awe dano û şande dano raye şono kê xo.

Şono kê ama heş bawerîya xo be Apê Farizî nîyano. Dano raye şono serê banê Apê Farizî de goşê xo dano serê locine û vindeno.

Kê Apê Farizî de domanî zafê. Nêvindenê. Apo Fariz rê vano qiçêne vindê, didi vano vindê kes goş nêkûno Apê Farizî ra.

Qayt keno ke fayde çîno qican ra vano  “bêrê ronîşê ez şima rê jû meselê qesî bikî.”

Qicî cade ebe kêf û meraq dormê Apê Farizî de kom benê û ver ra kaytê fekê Apê Farizî kenê. 

Apo Fariz vano “ez ewro şîya verê korekî, mi di heş hanîko dima luye û luye fetelneno. Luye şeytana wayîrê fend û firildoqana, remê şîye mabênê di daranê tengan de vêrde ra. Heş dima luye şi kewt mabênê î di daranê tengan û nêşkîya vecîyo tey şidiya mend. Luya cazûye çûyê xo girot şîye pêynîya heşî û çû ra da qina heşî û va ‘birawo hirç çilç û vilç, çilç û vilç.’

Wexto ke Apo Fariz nîya vano qicî kenê tiqe tiqe û hûnê. Heş serê banî yo. Goş dano ser. Zaf zorê î ra şono.

Heş daymîş nêbeno corde locine de sarê xo derg keno û vano  “Apo Fariz, to meşte êna garis, ez o wext to kena di tir û di fis.”

Beno şodir Apo Fariz dano raye şono hêgayê garisî ke çi şoro, heşî xo mabênê garisî de gevzî do. Garis pêro pan kerdo. Teyê cayan de garis kerdo we. Hêga xirabe kerdo.

Heş durî vindeno û Apê Farizî ra vano “to soz da mi sozê xo de nêvindeta, to rê derse bo ke to rê de bîn sozê xo de cayî nêbê, sozê xo de vinde.”