spot_imgspot_imgspot_img
29 Mart, Cuma - 2024

Gösterilecek bir içerik yok

Zimistan ra dima tim usar o

Cemrey ewîlî hawa û awe û bado gineno hard ra. Welê hardî sey zerre maya însanî yo. Tede zafçî bene kewê. Zil dano pede. Vejîne rîye hardî. Serre ke wet, xo şaneno toxim. Yakî gul û wila de xo xêmelneno. No xêmelnayîş sey laser gineno were û vêr kes nevindeno. Her der û derxurî de xo şemernen we, dinyayede bîne xore keno şên.

No ware hayatê de nêwo, çîyede bîno. Mar û milawun, kesa û dilpîştik, têyr û qilancike,leyleg û luye, dimega û tirşikê, envayî tûr, kutik û pisinge, meşîn û bizî û swn. Peyro pîya des û heyşt hazrî muxulkat naçî ra peyda beno. Heyatê xo rameno. Her estbîyayê wayîr bîyayana xo vejîno û sey cemranê usarî yo.

“Nawo usar amo, yâre ceno şono… wengê xo kî wêş o. Kes ma re tomet mekero. Derdê Dersim ma re yâre ra meras mendo. Yare suare wanena zerre ma wesnena.” Koma şare ma rewşa heyatê xo zafderdî dîye. Çend hazarî serra bine bandora kolanîstade bîyo. Hona keno dewam.  Xoserîya zonê ma verde çi est o? E Juyene; zonê xo ma kerd vîndî. Naye qêy vano; Sujo guna ma çika? Nika ma ra êna perskerdene. Ma çi nîyard ca. Zonê xo re çe xode, der û cîrana mîyande wayîr nêbime. Ne wend, ne nivîsna. E Diyîne; koç berîye ma kerdîme xan û xirabê. Adet û torêma, îtîkatê xo xode neberd koçberîyede ne ciwîyayme. Harde xo ra kewtîme dûrî. Îtîqat hardo Dewrêş de mend. E Hîreyîne; qedexê dewlet ma xo mîyande qubul kerd, sere ci re naro. Ma vat ‘tirkî bimuse xo raxêlesne’. Ebe no keyde kî asîmîlasyon re çeberê çe xo ma bi xo hetanî peynîye kerd ya. “Zerence wanena, Dêrsim têy berbeno, kes naye ma rê tomete mekero” gele embaz û hogira. Zaf çî ma wahî newêjyay ime.

Ebe berbîş û ebe moral

pozxunîye neresênîme caye. Barbîş û huyayîş wucude însano de merkeze xo aynî cade ro ûjuyanê. Takêşe jubînîyê. Ne vate sero sere namey nuştê xo “Zimistan Ra Dima Tim Usar O” napa.

Şare ma dest bido jubînî pîya ho kîme. Koyan erzênîme pey xo. Qêt çîye ma werde damîş nebeno. Ewulî seba estbîyayêna xo. Zonê ma kamîya ma wa. Binîwîsn îme, biwan îme, bidîme qêse kerdene. Welatê xo ra wayîr vejîme. Çar koşê welatî awa bikîme. Yacer îme welatê xo. Dewa û sûkanê xo awa bikîme. Ebe fikro vate û karede nêwe dest bi kar û gure xokîme.

Zimistan ra dima tim usar o

Cemrey ewîlî hawa û awe û bado gineno hard ra. Welê hardî sey zerre maya însanî yo. Tede zafçî bene kewê. Zil dano pede. Vejîne rîye hardî. Serre ke wet, xo şaneno toxim. Yakî gul û wila de xo xêmelneno. No xêmelnayîş sey laser gineno were û vêr kes nevindeno. Her der û derxurî de xo şemernen we, dinyayede bîne xore keno şên.

No ware hayatê de nêwo, çîyede bîno. Mar û milawun, kesa û dilpîştik, têyr û qilancike,leyleg û luye, dimega û tirşikê, envayî tûr, kutik û pisinge, meşîn û bizî û swn. Peyro pîya des û heyşt hazrî muxulkat naçî ra peyda beno. Heyatê xo rameno. Her estbîyayê wayîr bîyayana xo vejîno û sey cemranê usarî yo.

“Nawo usar amo, yâre ceno şono… wengê xo kî wêş o. Kes ma re tomet mekero. Derdê Dersim ma re yâre ra meras mendo. Yare suare wanena zerre ma wesnena.” Koma şare ma rewşa heyatê xo zafderdî dîye. Çend hazarî serra bine bandora kolanîstade bîyo. Hona keno dewam.  Xoserîya zonê ma verde çi est o? E Juyene; zonê xo ma kerd vîndî. Naye qêy vano; Sujo guna ma çika? Nika ma ra êna perskerdene. Ma çi nîyard ca. Zonê xo re çe xode, der û cîrana mîyande wayîr nêbime. Ne wend, ne nivîsna. E Diyîne; koç berîye ma kerdîme xan û xirabê. Adet û torêma, îtîkatê xo xode neberd koçberîyede ne ciwîyayme. Harde xo ra kewtîme dûrî. Îtîqat hardo Dewrêş de mend. E Hîreyîne; qedexê dewlet ma xo mîyande qubul kerd, sere ci re naro. Ma vat ‘tirkî bimuse xo raxêlesne’. Ebe no keyde kî asîmîlasyon re çeberê çe xo ma bi xo hetanî peynîye kerd ya. “Zerence wanena, Dêrsim têy berbeno, kes naye ma rê tomete mekero” gele embaz û hogira. Zaf çî ma wahî newêjyay ime.

Ebe berbîş û ebe moral

pozxunîye neresênîme caye. Barbîş û huyayîş wucude însano de merkeze xo aynî cade ro ûjuyanê. Takêşe jubînîyê. Ne vate sero sere namey nuştê xo “Zimistan Ra Dima Tim Usar O” napa.

Şare ma dest bido jubînî pîya ho kîme. Koyan erzênîme pey xo. Qêt çîye ma werde damîş nebeno. Ewulî seba estbîyayêna xo. Zonê ma kamîya ma wa. Binîwîsn îme, biwan îme, bidîme qêse kerdene. Welatê xo ra wayîr vejîme. Çar koşê welatî awa bikîme. Yacer îme welatê xo. Dewa û sûkanê xo awa bikîme. Ebe fikro vate û karede nêwe dest bi kar û gure xokîme.