19 Nisan, Cuma - 2024

Gösterilecek bir içerik yok

Ziringînî ji bin guhê we were!

Dildarê Amedê

Dema min nû bihîst ku kovareke xêzeroman bi kurdî derdikeve, kêfa min hat û dema min navê wê dît bêhtir kêfa min hat, min got de vaye êdî dora me ye ku em zrîngiyê ji bin guhê hemû kul û derdên xwe bînin. Lê min nizanibû ku dê ziringînî terpîn û reqîn û teqreq tev li serê me bêhtir kom bibin.

Ji roja ku ev Zrîng derketiye min rojeke xweş ji xwe re nedîtiye.  Berê dema hinekan ji min dipirsî digot tu çawayî min digot, ‘teq û req îdare dike.’ Lê niha dema hinek vê pirsê dikin ez dibêjim, ‘teq û req û şerq û gum û fîrşelep’ û hîna jî ez nikarim derdê xwe bînim ziman.

Di meha ku Zrîng çap bû de, fatoreya min a ceyranê got fîrşeleq û du qatê berê hat…

Hîna hejmara duyemîn dihate amadekirin fatoreya me ya avê go terq û vê carê 3 qatê berê hat…

Kuro lawo dema we got Zrîng kêfa me hat û me got vaye dora me ye em ê ziringîniyê ji bin guhê vê dinayaya bêbext bînin lê mixabin me dît ku rewşa me ji berê xerabtir bû. Her carê ziringînî ji bin guhê me tê…

Xwedê û pêxemberê xwedê ji sersebeban re nehêle û birûskek ji ewrekî reş û tarî derkeve û bêje fîrşeleq û li bin guhê dedaşê bikeve û fatoreyên çend mehan tev bişewitin…

Tew piştî ku bajarên me ketin bin destê çeteyan, xelkê me perîşan û koçber bû.

Ez newêrim behsa rewşa siyasî bikim heke min wêrekî hebûya min ê ji we re behs bikirana ji dema Zrîngê û vir ve çend bajarên me hatine dagirkirin û wêrankirin.

Qirix ne bes bû bi ser de jî Recoyê Tersteqle hat. Îcar tersteqle, ma tu kevokî lawo, ez zêde newêrim bela xwe tê bidim niha belkî terspihîn jî zanibe lê bawer nakim ji ber ewqas sal hûn dûrî Amedê ketine û li kolanê Stenbolê şaşo maşo bûne êdî ne tersteqle, tu nikarî rastteqle jî bavêjî. Niha meriv a xwedê bêje di nav wan de Îmamê Cîcî gelekî cîcî û xweşik e û camêr bela xwe di kesekî nade.

Lê ew Tersteqele heye, ew bela xwe di her kesî dide û tiliya xwe dixe hemû kulmozan, heta carekê dûpişkek lê rast were.

Kuro lawo hûn bûne benîştê devê her kesî, wê rojê Şevreşê Rûtarî li ber dengê Hisênkê Omerî û di bandora gotinên strana ‘wey dilo dilo dilo, mala mêvaniya wilo, Hisênko cotkariya û terso ji xwe bihêviya.’ Helbesteke wiha li ser we nivisandibû û Zrîng wekî berpisiyarê hemû qede û belayên buhabûnê destnîşan kiribû û wiha digot:

Qirix hat û meşiya

Qelem xist nav tiliya

Bang kir Îmam Cîcîya

Tersteqle û çendek diya

Go min Zrîng ji we re aniya

Kovara xêzkariya

Xelo ji kêfa ziriya

Şevo rabû firiya

Malî rabûn ser piya        

Hêlo li qerfê geriya

Ji kerban re giriya

Êdî wiha bi serê min hatiye ku ez dibêjim tingeting, xîzexîz, şelpeşelp, terqereq, ringering, şelpînî, çirke irk, reqereq, dimedim, şingeşing û hîna jî ez xwe nikarim îfade nakim.

Ziringînî ji bin guhê we were!

Dildarê Amedê

Dema min nû bihîst ku kovareke xêzeroman bi kurdî derdikeve, kêfa min hat û dema min navê wê dît bêhtir kêfa min hat, min got de vaye êdî dora me ye ku em zrîngiyê ji bin guhê hemû kul û derdên xwe bînin. Lê min nizanibû ku dê ziringînî terpîn û reqîn û teqreq tev li serê me bêhtir kom bibin.

Ji roja ku ev Zrîng derketiye min rojeke xweş ji xwe re nedîtiye.  Berê dema hinekan ji min dipirsî digot tu çawayî min digot, ‘teq û req îdare dike.’ Lê niha dema hinek vê pirsê dikin ez dibêjim, ‘teq û req û şerq û gum û fîrşelep’ û hîna jî ez nikarim derdê xwe bînim ziman.

Di meha ku Zrîng çap bû de, fatoreya min a ceyranê got fîrşeleq û du qatê berê hat…

Hîna hejmara duyemîn dihate amadekirin fatoreya me ya avê go terq û vê carê 3 qatê berê hat…

Kuro lawo dema we got Zrîng kêfa me hat û me got vaye dora me ye em ê ziringîniyê ji bin guhê vê dinayaya bêbext bînin lê mixabin me dît ku rewşa me ji berê xerabtir bû. Her carê ziringînî ji bin guhê me tê…

Xwedê û pêxemberê xwedê ji sersebeban re nehêle û birûskek ji ewrekî reş û tarî derkeve û bêje fîrşeleq û li bin guhê dedaşê bikeve û fatoreyên çend mehan tev bişewitin…

Tew piştî ku bajarên me ketin bin destê çeteyan, xelkê me perîşan û koçber bû.

Ez newêrim behsa rewşa siyasî bikim heke min wêrekî hebûya min ê ji we re behs bikirana ji dema Zrîngê û vir ve çend bajarên me hatine dagirkirin û wêrankirin.

Qirix ne bes bû bi ser de jî Recoyê Tersteqle hat. Îcar tersteqle, ma tu kevokî lawo, ez zêde newêrim bela xwe tê bidim niha belkî terspihîn jî zanibe lê bawer nakim ji ber ewqas sal hûn dûrî Amedê ketine û li kolanê Stenbolê şaşo maşo bûne êdî ne tersteqle, tu nikarî rastteqle jî bavêjî. Niha meriv a xwedê bêje di nav wan de Îmamê Cîcî gelekî cîcî û xweşik e û camêr bela xwe di kesekî nade.

Lê ew Tersteqele heye, ew bela xwe di her kesî dide û tiliya xwe dixe hemû kulmozan, heta carekê dûpişkek lê rast were.

Kuro lawo hûn bûne benîştê devê her kesî, wê rojê Şevreşê Rûtarî li ber dengê Hisênkê Omerî û di bandora gotinên strana ‘wey dilo dilo dilo, mala mêvaniya wilo, Hisênko cotkariya û terso ji xwe bihêviya.’ Helbesteke wiha li ser we nivisandibû û Zrîng wekî berpisiyarê hemû qede û belayên buhabûnê destnîşan kiribû û wiha digot:

Qirix hat û meşiya

Qelem xist nav tiliya

Bang kir Îmam Cîcîya

Tersteqle û çendek diya

Go min Zrîng ji we re aniya

Kovara xêzkariya

Xelo ji kêfa ziriya

Şevo rabû firiya

Malî rabûn ser piya        

Hêlo li qerfê geriya

Ji kerban re giriya

Êdî wiha bi serê min hatiye ku ez dibêjim tingeting, xîzexîz, şelpeşelp, terqereq, ringering, şelpînî, çirke irk, reqereq, dimedim, şingeşing û hîna jî ez xwe nikarim îfade nakim.