Qabê ke çîyo ke ame serê înan nêro serê gedeyanê bînan, qabê ke şadî û bextewarîya gedeyan, hêvî û bendewarîya gedeyan, gedetîya gedeyan nêro diznayîş, qabê weşkerdiş û bi manekerdişê cûyayîşî min dir, di kiştê min de xover danê. Qabê amiyayîşê rocê weş û roşinan xover danê. Tenê xover nêdanê pawitoxîya babê xo kenê. 2001 de keyna min a qickeka ke di 4 serrîya xo de pê beranê hesinanê hefsî yê serdinan de ro babê xo geyrê nika pawitoxîya babê xo kena. Qabê ke babê xo pê êy beran ra veco bi şew û roc xebetyena.

Keynê qickekî yê 2001î bîyî gird, di xoverdayîşê cuyayîşî de cayê xo girot. La warê êy her hîrê qickekanê 2001î de 3 qickekê bînî estê. Warê înan de veng nêmendo. Di cayê înan de ena ray gedeyê înan estê. Torinê min ê 3, 4 û 9 serreyî estê. Ena ray maxdûrê niheqî û zilmî torinê min ê. Zilm û niheqîya ke maya înan di qicîtîya xo de vînayî be ena ray êy vînenê. Êy ke fina maya xo di emrê xo yê qicî de bi dêsan û beranê hefsî yê serdinan ra rî bi rî manenê. Bi niheqîyanê xebatkaranê hefsî ra rî bi rî manenê, bi rîyê pergalîyê raştî ra rî bi rî manenê. Bi kilmî fina heme gedeyanê kurdan di emrê xo yê zaf qicî de bi heqîqetê kurdan ra rî bi rî manenê.

Badê ke bi nê heqîqetî bi dejî ra rî bi rî mendî lez benê gird û lez benê zexmî. Fina ke Nîçe vano “dejo ke merdimî nêkişo merdimî biqewet keno”. Êy ke her ku dej vînenê endêke biqewet benê. Her çiqas emrê înan qic bo, mezg û vateyê înan gird o. Bi girdbîyayîşê mezg û vateyê înan dir hêrsê înan zî roc bi roc gird beno.

Mayê girdî qaşo hefsbîyayîşê min torinanê min ra limnenê. Ma vanê etya cayê karê min o, karê min qedîya ez do bêrî kêye. Fina her rayan bi yê girdandir her hîrê torinê min ê ke amebî vînayîşê min ê  akerdeyî. Badê ke vînayîş qedîya, ez mîyanê berê peyênî de torinê min mîyanê berê verênî de. Verê ku bero hesin o serdin di rîyê ma de bêro panayîş, torinê min lewan nanê destê xo û hetê mi ra puf kenê. Di mîyanê gardîyanan ra Roya 4 serre bi vengêkê berzî vat: “Mehmet rocêke verê roce xo etya ra bixelesne.” No vateyê Roya fina şelqamê heqîqetî  guna rîyê ma ro. Roya bi nê vateyê xo ma ra vat her çiqas şima min ra bilimnê, ez zana ke ti bi zorî etya de yenê girotiş. Roya fam kerdo ke etya cayê cuyayîşî nîyo û hewceyo ke merdim xo etyara bixelesno. Torina min a 9 serre Hêjîne rew fam kerdo ke etya hefs o. Loma çiqas yena vînayîşê min bi planêkê neweyî yê remnayîş û remnayîşê min yena hefs. Ya her qickek Mona 3 serre vana “ti kengê vecîya ewil bê kêyeyê ma” û hêvîya ke ez rocêke verê rocêke şêrî kêyeyê înan. Ez wazena ro nê vateyanê torinanê xo vateyê gedeyê Wanî yo 10 serrî ke zêde bikerî. Ekrem Îmamoglu wexto ke şî Wan, gedeyo 10 serrî şî verê êy û te ra vat “şaredarê min ez edalet wazena.” Nê nimuneyî qabê famkerdişê rihê gedeyanê kurdan zaf muhîm ê. Cayo ke gedeyî bi nê ruhî bicuyê merdim şikeno ewca qalê heq, hiqûq û edaletî, qalê estbîyayîşê aramî, azadî û aştî bikero. Heke qalê înan bêro kerdiş, do çiqas bimane bo. Nê vateyî nîşan danê ke gedeyî gedetî ra vecîyê, kewtê daranê girdan. Fina gedeyan nêfikiryenê fina girdan fikiryenê.

Nê tenê nimûneyê zaf werdek ê. Nê nimûneyî verê dej û trajedîya ke gedeyanê kurdan 40 serranê peyênan de vînayê bi qasê serê derzenî ca nêgênê. Şadî û bextewarî, hêvî û bendewarî û gedetîya bi hezaran gedeyanê kurdan ameyî diznayîş. Bi hezaran gedeyê kurdan bê babê, bê maye, bê bira, bê waye ameyê mendiş. Xeyalê înan ê cuyayîşî ame diznayîş. Bi des hezaran Nûjîyanî, Bêrîyanî, Rozerînî, Arjînî, Rojînî, Egîtî, Mazlumî, Bêrîvanî, Zîlanî… Di rayanê goristanan de, di rayanê zîndanan de, verê beranê edlîyeyan de (mehkemayan de) û di heme cayê ke qarşî estbîyayîşê xo, qarşî ziwanê xo, nasnameyê xo, çandê xo, bê hurmetî vînenê hêrs kom kenê û bi êy hêrsî gird benê.

Yê na niheqî û zilmî ro ma kenê beno ke ma ra nêtersê. La nê gedeyanê ke bi na niheqî û zilmkarîya xo bi hêrs kenê û roc bi roc hêrsê înan gird kenê wa înan ra bitersê. Himî ke wa zaf bitersê. Wa Roya 4 serre ya ke min ra vana “qabê xelasî xover bide”, wa Hêjîna 9 serre ya ke warê plansazîya kayî de ser plansazîya remnayîşê min ê zîndanî xebetyena, wa gedeyo 10 serrî yo ke warê pêlîstokî de vano “ez aştî wazena” û bi hezaran gedeyê fina înan ra bitersê. Heta ke êy bihêrs bê û heta ke roc bi roc hûmara gedeyanê bihêrsan zêde bibo, aramî û aştî nîna nê welatî. Cayo ke gedeyê ci şad nêbê û şad gird nêbê, rocê nê welatî ke şad nêbenê. Cayo ke gedeyî şad nêbê, girdî ke şad nêbenê. Mayê girdî efû bikerê zî nê gedeyî şima efû nêkenê.

Na hişmendîya şima ya ke bi vateyanê “gedeyî bê, cenê bê ma do hesab bipersê” û gedeyan kena hedef, na hişmendîya şima ya ke 21 serrî badê joy rehmet ro derbekaranê 12ê êlula 1980î û mehkemeyanê înan DGMyan rehmet arena seba roca gedeyan tarî û çinê kena.

Rocêke verê roce fek nê polîtîkayanê xo yê ke hêrsê gedeyan zêde kenê ra fek veradê. Na hişmendîya xo ya gemarine ra fek veradê. Bêrê ma pîya welato ke azad, aştî û aramî yo gedeyanê xo rê verdê. Welato ke şad û bextewar, welato kê bi heq, hiqûq û edalet gedeyanê xo rê verdê.