Merdim bi xoza est o û bi xoza zî cuyayîşê xo domneno. Tebîet u merdim ju bînan ra durî nîyî. Xoza zey cenîya bihemlî tim can dana na dinya. Dar û ber, teyr û tur, erd û ezman her wext na dinya rê cuyayîşêk bexş kenê. Cuyayîşê merdiman mîyanê tebîetî de zêde beno. Dest û lingê merdimî biresê erdî (herre), o merdim qet nêkeweno û tim lingan sero vindeno. Xoza çok dano, paştî û qewet dano. Cuyayîşê merdimî u xoza eke birîyenê, o merdim vînî beno. Çim nêvineno, goş nêhesneno, zey ku paşta merdimî bişikîyo. Ewro şarê metropolî aye ra zey robotane mekanîkî dormeyê xo de şinê û yenê. Cuyayîşê înan çin yo. Hesrete pêronan çengek axa, pêro wazenê ku xo rê mîyanê xoza de bicuyê. La şert û mercî merdimî girêdanê. Nika ma pêro çiqas wazenê ju baxçe ju bostan û mîyanê dar û berî de cuyayîşê xo bidomnê.
Mehmet Efe kaliko ku se serre emrê ci est o, 1923 de Pasûr de ameyo dinya û emrê xo dewa xo de derbas keno. O qet nêşîyo metropol, cuyayîşê ey tim dewe de vîyarto. Zemanê verênî ra û hetanî nika wexto ku şino şaristan boya ci bena tenge, nêşîkeno game bierzo û wazeno agêro axa xo ser. Dewa xo de, mîyanê bostan û baxçeyî de şixulîyeno. Bi şixulê destê xo beno mird. Muhtacê juyî nêbeno, tim şixulîyeno. Paleyî ra dest pêkerdo heta şivantîye xo rê kar dîyo. Îdareyê xo bi no qeyde kerdo. Hetê bînî ra tena semedê mirdbîyayîşî nê, o bi xo xoza ra zêde hes keno. Ciwantî ra heta kalbîyayîşê xo herre ra durî nêkewto. O zî zano wexto ku dest û lingê ci herre ra dûri kewtî, go cuyayîşê ci çin bo. Nê emrê xo de bostan rameno, baxçe awe dano û daran awe dano. Qet çîyek nêkero, reyna zî destê ci gere biresê herre ku zerrîya ci rehet bo. Nika hêdî hêdî zey bebikê qicî ver bi doşek û balişnaya xo şino, henî nêşîkeno kar bikero, la zerrîya ci qizqizîyena û can dana. Sihetê ci cade bo, wazeno vecîyo teber û wext çi bo, kar çi bo, o zî dest bierzo ci. La extîyarîye ey kaş kena doşekî ser.
Her roc vecîno verê keyeyê xo, bi saetan vindeno û hema şino zerreyê keyeyî. O ne extîyarî û ne zî cuyayîşê bêxoza qebûl nêkeno. Merdim mîyanê xoza de zêde emr keno û bisihhet o. Zey kal Mehmetî ma pêro cuyayîşê winasênî wazenê. La vêşanî û belangazî ma xoza ra durî kenê.
Xoza ma kena meyman, ma çengek axe mîyan de koç kenê û şinê. Wazeno se serre bo, wazeno kêmî bo reyna zî ma go bibê meymanê axe. Se serre na dinya de bibê, reyna zî meymanê axe benê ma.
