Li Kurdistanê gelek baweriyên ku ji aliyê ol û baweriyên serdest ve heliyane hene. Wekî pişaftina çand û ziman pişftina baweriyê jî ji bo civak û neteweyekî xeteriyeke mezin e. Bi taybetî jî dema em li civaka kurd dinêrin li gel ziman baweriya civakê jî di çerxeke dijwar a qirkirin û pişaftinê re derbas bûye dibînin. Ligel parçebûn û dagirkeriya li ser erdnîgariyê, baweriya civak kurd jî bi heman rengî ye. Dema em bala xwe didin baweriya kurdan, bi zelalî em dibînin ku parçebûn û helîneke mezin jiyaye. Hejmareke kêm a kurdan maye ku baweriyên xwe yên resen diparêzin. Kurdên elewî jî li hemberî ol û baweriyên serdest hewildidin hebûna û baweriya xwe biparêzin. Em jî hewil didin ku her cure berxwedana gelê kurd û baweriyên wan ên resen bi nivîs û weşanên xwe bidin der. Yek ji baweriya resen a ku bi sedan salane li pêşberî îslamiyetê li ber xwe dide elewîtî ye. Her çiqas kêm zêde ji aliyê civakê ve baweriya elewîtî û rîtuelên wê bê zanîn jî me xwest bi çavekî din û nêrîneke bi bîrxistî ji bo xwînerên xwe raxin ber çavan. Li ser vê bingehê di çarçoveya bername û plansaziya ku me da pêşiya xwe em berê xwe didin Dêrsimê.
