“Li heyvê dinêrim ji paceya girtîgehê/heyv bilind û ronak/girtîgeh kûr û tarî/li heyvê dinêrim…/lê heyv ji çavên min ditirse/û dibêje ev keçik şeyda ye hewarê!/ev keçik evîndar e…” Mizgîn Ronak.

Ev helbesta ku te beriya 15-20 salan nivîsiye; dîmenên mekanên ku ji bo we bûne qefes, dîmenên zindanên ku temenê we dixwin, jiyanê dikin dojeh (ne hewce ye ku em êdî ji niha û pê ve bi dirûşmên ‘berxwedan’ û ‘dîlên azadiyê’ vê dojehê ji nedîtî ve werin) bi hemû aliyan ve tînin ber çavên me.