Rojekê yekî dengizî diçe mala şêx ku ji nexweşiya xwe re derman bibîne, dema derdikeve hemberî şêx, dibêje şêxê min ez pir nexweş im.

Şêx dipirse: Çi yê te heye ka bêje?

Zilam dibêje: Şêxê min ez nikarim xwarinê bixwim. Xwarin ger ku xweş be ez dixwim lê dema ku ne nexweş be ez dikim nakim mehdê min naçê.  Ez dixwazim tu çareyekê ji vê nexweşiya min a bêderman re bibînî.

Şêx dibeşişe û di ber xwe de dibêje: Xwedê ji te razî weleh heke wiha be ez jî eynî bi vê nexweşiyê me. Mixabin nexweşiya te bê derman e.  Heyra her kes dixwaze xwarina xweş bixwe lê mîratê her dem bi destê mirov nakeve ha.