Carekê mirovek diçe ji xwe re keçekê bixwaze. Diçe mala bavê keçikê û ji bavê keçikê re dibêje; ez dixwazim keça we bê makyaj bibînim. Bav nabêje na û keçik diçe rûyê xwe dişo û vedigire. Mêrik dibîne ku bi rastî jî ew xweşike dibêje tamam min qebûle. Lê keçik dibêje dixwazek min jî heye beriya ku ez jî qebûl bikim. Keçik dibêje bila biçe porê xwe jê bike û were ez bibînim bê por dê çawa be.
Mêrik diçe porê xwe dibire û vedigere. Keçik lê dinere û dikene paşê ew û bavê xwe diçin aliyê malê. Bavê keçikê vedigire û ji mêrik re dibêje nebû kurê min, bila dilê te nemîne di vî karî de qismet û nesîb rola xwe dilîze. Keça min dibêje ez wî nakim…
