26 Nisan, Cuma - 2024

Gösterilecek bir içerik yok

Şanika Şayh Maran III

Mehmet Seyîtalîoglu

Roj û helm û saetî rew ravêrenê. Na şanika xo de kotî mendîme. Heya !..

Berano sîya xo berzo to ver, hewt tabaxî şona binêhardî. Berano qer ser ke to bigêro halê to beno yaman. Hewt katê binê hardî de ti se kerî? A wext daha xelasa to nêmanêna.

Rojê yenî Belkîya vayşt ra şî. Şî a mergîza de xo dard we. Belkîya tameşe kerd ke di beranî amey hênî ser o ta jubînî ra. Belkîya xafila di çimê xo kerdî ya û vat; ‘ya Xizir’xo eşt beranê sipî ser. La beranê qerî xo kerd ver ra û hewt katê binê hardî ro berd. Hewtkatêbinê hardî ro berd diya tarîye de vet. Ca ver de peyxamberê axir zemanî dîyayênê, Belkîya dinya roştî nêdîye. La çi taw ti dinya roştîye bivînî. Xo rê bi na mesela ra bi texelîye.

Cemşit qet vengê xo nêvet. Na mesela sero teselîya xo kerde. û omide xo birîye. Waxtêde bîn lêwê Şahê Maran de mend . Uca bax û baxçe de ke gêra, çerexîya, xecelîya Şahê Maran ra ancîya pers kerd;

-E ma beranê qerî Belkîya hewt tabaxî binê hardî ro berd, diya tarîye de vet, ê cara tepîya sebî?

Şahê Maran cira vat ke;

-Belkîya şî o ca de ke vecîya ke a dinya dîna zê dinya ma wa, Şî lêwê ju axayî de bi xizmetkar. Şuwanînê kerde. Axayê xo ra vat ke;

– Axayê mi ez amo gino na dinya tarîye ro, to ra minêta mi esta ke, mi veje dinya roştîye.

Axayî cira vat;

-Kes nêşikîno to vêjo dinya roştîye. Lê ti ke zaf wazena şo filan ca de ju teyre esta. Nameyê na teyre Zumrût Anka wa. A ca de ju darêde girse esta. Zumrût Anka her serre a dara girse ser o halên wirazena. Û çêlka vejêna. Marêde girs esto, muso lêyranê Zumrût Anka yeno her serre lêyranê a teyre weno. Ti ke şêrî ê halênî bipeye wexto ke mar ameleyîranê teyre buro ê marî bikîşî, a waxt belkî a teyre to vejo dinya roştîye. Zobîna kî teselîya xo na xebere ra bifîye.

Na vatene ser o omidê Belkîya tenê bî kewe. Hetanî şodirî xêyal kerd. Bî şodir, Belkîya uşt ra tîr û tîrkiwanê xo girewtî şî lewê a dara girse de mar pît. Çand rojî ke verd ra, çend rojî kî mend endî heq zano. Rojê seyr kerd ke marêdo girs ha wo ancîno dare. Ancîno dare eke şêro lêyranê Zumrût Anka buro. A waxt qîştayişt kewt ra lêyranê Zumrût Anka ro. Henî qîştay, henî qîştay, henî qîştay vengê qîştayişê lêyran şî pey hewt koyan da kewt goşanê maye. Maye heşna ke vengê lêyranê aye yo. Ê hêrsî ra Zumrût Anka kemerêda girse girewtete mawênê peranê xo.

Zumrût Anka Vat;

-No kam o her serre yeno lêyranê mi weno. Şêrî pirodî dewr ra bikerî. Perre ra, perre ra amey ke lêyranê xo bixelesno. A hona ke nêreyşta Belkîyayi tîrê tîrkevanê xo antî, tîr pey vileyê marîde şana ci. Seke tîre şîye ginay pey vilê marî ra, mar xir bî binê dare de lîfî erzîya pêser. A waxt Zumrût Anka ameye reyşte. Belkîya dotê dare de dîbî. Henî zanit ke o yo her serre yeno lêyranê aye kişeno weno. Ebe hêrs waxt mend ke xirxê kafika Belkîyay da pirodo. A linge lêyrî qîştay vat;

-Day, dayê mede ey ro. Ey ma remnayîme ra marî dest ra. Zumrût Anka xirxê bota eştê. Ame lewê Belkîyayî. Ci ra vat ke;

-Ti kam î, çika, kotî ra yena kata şonî? To lêyre mi remnay ra, miradê mi ardo herinde. Mi ra vaje miradê to çi ko, ez kî miradê to bîyarî herinde.

Belkîyayî vat ke;

-Şîkîna mi veje dinya roştîye. Zobinakî miradê min o bîn çino.

Zumrût Anka vat ke;

-To ez cayêde teng de pê girewto. Se bikerî ez o ke miradê to bîyarî hûrîndî. Urze şo seba raye goşt, awike pêda bike ez to vejî dinya roştî. Mi raye ra to ra vat vêşano goşt berze gulya mi, mi ke vat têşano awike gulya mi ke ke xo ra ke mi beşe kerd to vejî dinya roştî. Nênê mi ke beşe nêkerd tecelê xo yê siyayî ra bimiradîye.

Belkîya uştra şî Şahê Maran ra hal wazîyet qisey kerd. Şahê Maran emir da ci rê çi lazim o amade bikerî. Seba raye goşt, awike kerde heqîba. Ard huzire Şahê Maran de nêro. Wero ke ardo Belkîya gêno şono huzirê Zumrût Anka. Tef talo ke ardo bar kerd peranê Zumrût Anka ebe xo kî nîşt ci. Zumrût Anka perê ra vejîye raye. Zaf şî, şenik şî endî heq zano Zumrût Anka vat.

-Vêşan o.

Belkîyayi goşt eşt gulîye ver. Xêlî ca şî vat;

-Têşan o.

Awike erzeno gulya Zumrût Anka.

Endî raye şenikêk mend bî. Zumrût Anka vat vêşano. Tîke goşto peyen ard ke berzo gulya Zumrût Anka dest ra gina waro. Belkîya kardîya xo cebê xo ra vejeno, çapika qorê xo yo qalindî ra hebe keno cira erzeno gulya Zumrût Anka û peynîye de Zumrût Anka Belkîya vejeno dinya roştîye.

Zumrût Anka lokmo peyen nêqulotnena ra. Binê zonê xo de dana we.

Zumrût Anka Belkîyayi ra vana;

-Raye şanê şo.

Belkîya qayîl nîyo Zumrût Anka nê çî peyhesîya. Çare nêvînêno. Gama xo erzeno. Belkîya gama xo ke erzeno, tey lêngeno. Zumrût Anka ci ra vana;

-Bê bê mi goştê to binê zonê xo de da we.

Qorê kena rut loqmeyê peyenî fekê xora vejena. Nana cayê bîrînê ra, alîya xo kena tira. Şanêno raye, şono.

-De şo. To rê oxir bo.

Na qesê kerdena ŞahêMaran ra tepya Cemşit amey ra xo. Omidê xo tenê bî kewe. Tenê vindert cira pers kerd.

-Ya Şahê mi Belkîya ke vejîya dinya roştî uca ra tepya se bî. Şî uca se kerd. ŞahêMaran vat;

-Şêro se bikero. Şî ju sukede vejîya. Uca xêlî waxt fetelîya. Raştê ju xocî ame. Xoce zaf zanaye bî, wendox bî. Kitab de seyr kerdêne. Îlm zanitêne. Îlm û îrfan zanaye bî. Belkîya nê xocî de kewt mowet. Ebe rojan mowet kerd.

Xoce pêhesîyo ke Belkîya lewê mi ra amo. Şahê Maran dîyo. Keno ke Belkîyay bixapêno.

Oncîya Xoce pêhesîyo ke Hêqî ebe destê cebraîlî nîşano morkerde dayo Sultan Silêymanî. Sultan Silêymanî hukmênê morî ra hukmê dinya alêmî teyr û turî işnîyan cisnî kerdêne. Xocî kerdo kafika xo ke kam ke morê Sultan Silêymanî bifîno xo dest hukmê dinya û alêmî û teyr û turî fîno ra xo dest hukim keno.

Ancîya Xoce pêhesîno ke Sultan Silêyman dinya xo vurnaya. Teyr û turan meyîtê Sultan Silêymanî berd, zerê hewt deryayan de, ju eskefte de wertê tabuta zernêne de darde we.

Oncîya hesîyo pê ke Sultan Silêmanî kî cayêde ju dare esta, velge a dare bigêro binê linganê xo ra kero serê deryaye ro xij beno şono. Nêgineno awike ro. Lê a dare dîyayene kî Şahê Maran dîyayene lazima. Çike Şahê Maran kam ke tey bêro, ucade çixa ke dar û ber esto velg û vaş esto yeno ra zon. Çi çî çinay rê derman o ebe xo fek xo keno eşkera.

O Xoce hesîyo pê ke Belkîya amo caye mi kî zano. Ayera ke nê xeberan Belkîyayê rê ke qisey keno balkî ey qan kero. Bêro herindîya dar û ber esto, velg ûvaş esto, têde yeno ra zon. Çikê rê çi dermano ebe fekê xo vano. Kam ke ŞahêMaran bivîno û pelgê a dare dozkero bîyaro binê linganê xo ra kero. O beşe keno deryayan sero xij bibo şêro. Wertê deryayan de kî zerê ju maxarade meyîtê Sultan Silêymanî bivîno maran nîşanê ke bêçika Sultan Silêymanî de ey bigêro, bêçika xo kero, aye ra tepya kî hukmê dinya alêmî bikero.

Ma tede nîya dîme. Na hukumdarîye peynîya xo çi tawa ba.

Naveroka berê
Naveroka ya piştî vê

Şanika Şayh Maran III

Mehmet Seyîtalîoglu

Roj û helm û saetî rew ravêrenê. Na şanika xo de kotî mendîme. Heya !..

Berano sîya xo berzo to ver, hewt tabaxî şona binêhardî. Berano qer ser ke to bigêro halê to beno yaman. Hewt katê binê hardî de ti se kerî? A wext daha xelasa to nêmanêna.

Rojê yenî Belkîya vayşt ra şî. Şî a mergîza de xo dard we. Belkîya tameşe kerd ke di beranî amey hênî ser o ta jubînî ra. Belkîya xafila di çimê xo kerdî ya û vat; ‘ya Xizir’xo eşt beranê sipî ser. La beranê qerî xo kerd ver ra û hewt katê binê hardî ro berd. Hewtkatêbinê hardî ro berd diya tarîye de vet. Ca ver de peyxamberê axir zemanî dîyayênê, Belkîya dinya roştî nêdîye. La çi taw ti dinya roştîye bivînî. Xo rê bi na mesela ra bi texelîye.

Cemşit qet vengê xo nêvet. Na mesela sero teselîya xo kerde. û omide xo birîye. Waxtêde bîn lêwê Şahê Maran de mend . Uca bax û baxçe de ke gêra, çerexîya, xecelîya Şahê Maran ra ancîya pers kerd;

-E ma beranê qerî Belkîya hewt tabaxî binê hardî ro berd, diya tarîye de vet, ê cara tepîya sebî?

Şahê Maran cira vat ke;

-Belkîya şî o ca de ke vecîya ke a dinya dîna zê dinya ma wa, Şî lêwê ju axayî de bi xizmetkar. Şuwanînê kerde. Axayê xo ra vat ke;

– Axayê mi ez amo gino na dinya tarîye ro, to ra minêta mi esta ke, mi veje dinya roştîye.

Axayî cira vat;

-Kes nêşikîno to vêjo dinya roştîye. Lê ti ke zaf wazena şo filan ca de ju teyre esta. Nameyê na teyre Zumrût Anka wa. A ca de ju darêde girse esta. Zumrût Anka her serre a dara girse ser o halên wirazena. Û çêlka vejêna. Marêde girs esto, muso lêyranê Zumrût Anka yeno her serre lêyranê a teyre weno. Ti ke şêrî ê halênî bipeye wexto ke mar ameleyîranê teyre buro ê marî bikîşî, a waxt belkî a teyre to vejo dinya roştîye. Zobîna kî teselîya xo na xebere ra bifîye.

Na vatene ser o omidê Belkîya tenê bî kewe. Hetanî şodirî xêyal kerd. Bî şodir, Belkîya uşt ra tîr û tîrkiwanê xo girewtî şî lewê a dara girse de mar pît. Çand rojî ke verd ra, çend rojî kî mend endî heq zano. Rojê seyr kerd ke marêdo girs ha wo ancîno dare. Ancîno dare eke şêro lêyranê Zumrût Anka buro. A waxt qîştayişt kewt ra lêyranê Zumrût Anka ro. Henî qîştay, henî qîştay, henî qîştay vengê qîştayişê lêyran şî pey hewt koyan da kewt goşanê maye. Maye heşna ke vengê lêyranê aye yo. Ê hêrsî ra Zumrût Anka kemerêda girse girewtete mawênê peranê xo.

Zumrût Anka Vat;

-No kam o her serre yeno lêyranê mi weno. Şêrî pirodî dewr ra bikerî. Perre ra, perre ra amey ke lêyranê xo bixelesno. A hona ke nêreyşta Belkîyayi tîrê tîrkevanê xo antî, tîr pey vileyê marîde şana ci. Seke tîre şîye ginay pey vilê marî ra, mar xir bî binê dare de lîfî erzîya pêser. A waxt Zumrût Anka ameye reyşte. Belkîya dotê dare de dîbî. Henî zanit ke o yo her serre yeno lêyranê aye kişeno weno. Ebe hêrs waxt mend ke xirxê kafika Belkîyay da pirodo. A linge lêyrî qîştay vat;

-Day, dayê mede ey ro. Ey ma remnayîme ra marî dest ra. Zumrût Anka xirxê bota eştê. Ame lewê Belkîyayî. Ci ra vat ke;

-Ti kam î, çika, kotî ra yena kata şonî? To lêyre mi remnay ra, miradê mi ardo herinde. Mi ra vaje miradê to çi ko, ez kî miradê to bîyarî herinde.

Belkîyayî vat ke;

-Şîkîna mi veje dinya roştîye. Zobinakî miradê min o bîn çino.

Zumrût Anka vat ke;

-To ez cayêde teng de pê girewto. Se bikerî ez o ke miradê to bîyarî hûrîndî. Urze şo seba raye goşt, awike pêda bike ez to vejî dinya roştî. Mi raye ra to ra vat vêşano goşt berze gulya mi, mi ke vat têşano awike gulya mi ke ke xo ra ke mi beşe kerd to vejî dinya roştî. Nênê mi ke beşe nêkerd tecelê xo yê siyayî ra bimiradîye.

Belkîya uştra şî Şahê Maran ra hal wazîyet qisey kerd. Şahê Maran emir da ci rê çi lazim o amade bikerî. Seba raye goşt, awike kerde heqîba. Ard huzire Şahê Maran de nêro. Wero ke ardo Belkîya gêno şono huzirê Zumrût Anka. Tef talo ke ardo bar kerd peranê Zumrût Anka ebe xo kî nîşt ci. Zumrût Anka perê ra vejîye raye. Zaf şî, şenik şî endî heq zano Zumrût Anka vat.

-Vêşan o.

Belkîyayi goşt eşt gulîye ver. Xêlî ca şî vat;

-Têşan o.

Awike erzeno gulya Zumrût Anka.

Endî raye şenikêk mend bî. Zumrût Anka vat vêşano. Tîke goşto peyen ard ke berzo gulya Zumrût Anka dest ra gina waro. Belkîya kardîya xo cebê xo ra vejeno, çapika qorê xo yo qalindî ra hebe keno cira erzeno gulya Zumrût Anka û peynîye de Zumrût Anka Belkîya vejeno dinya roştîye.

Zumrût Anka lokmo peyen nêqulotnena ra. Binê zonê xo de dana we.

Zumrût Anka Belkîyayi ra vana;

-Raye şanê şo.

Belkîya qayîl nîyo Zumrût Anka nê çî peyhesîya. Çare nêvînêno. Gama xo erzeno. Belkîya gama xo ke erzeno, tey lêngeno. Zumrût Anka ci ra vana;

-Bê bê mi goştê to binê zonê xo de da we.

Qorê kena rut loqmeyê peyenî fekê xora vejena. Nana cayê bîrînê ra, alîya xo kena tira. Şanêno raye, şono.

-De şo. To rê oxir bo.

Na qesê kerdena ŞahêMaran ra tepya Cemşit amey ra xo. Omidê xo tenê bî kewe. Tenê vindert cira pers kerd.

-Ya Şahê mi Belkîya ke vejîya dinya roştî uca ra tepya se bî. Şî uca se kerd. ŞahêMaran vat;

-Şêro se bikero. Şî ju sukede vejîya. Uca xêlî waxt fetelîya. Raştê ju xocî ame. Xoce zaf zanaye bî, wendox bî. Kitab de seyr kerdêne. Îlm zanitêne. Îlm û îrfan zanaye bî. Belkîya nê xocî de kewt mowet. Ebe rojan mowet kerd.

Xoce pêhesîyo ke Belkîya lewê mi ra amo. Şahê Maran dîyo. Keno ke Belkîyay bixapêno.

Oncîya Xoce pêhesîyo ke Hêqî ebe destê cebraîlî nîşano morkerde dayo Sultan Silêymanî. Sultan Silêymanî hukmênê morî ra hukmê dinya alêmî teyr û turî işnîyan cisnî kerdêne. Xocî kerdo kafika xo ke kam ke morê Sultan Silêymanî bifîno xo dest hukmê dinya û alêmî û teyr û turî fîno ra xo dest hukim keno.

Ancîya Xoce pêhesîno ke Sultan Silêyman dinya xo vurnaya. Teyr û turan meyîtê Sultan Silêymanî berd, zerê hewt deryayan de, ju eskefte de wertê tabuta zernêne de darde we.

Oncîya hesîyo pê ke Sultan Silêmanî kî cayêde ju dare esta, velge a dare bigêro binê linganê xo ra kero serê deryaye ro xij beno şono. Nêgineno awike ro. Lê a dare dîyayene kî Şahê Maran dîyayene lazima. Çike Şahê Maran kam ke tey bêro, ucade çixa ke dar û ber esto velg û vaş esto yeno ra zon. Çi çî çinay rê derman o ebe xo fek xo keno eşkera.

O Xoce hesîyo pê ke Belkîya amo caye mi kî zano. Ayera ke nê xeberan Belkîyayê rê ke qisey keno balkî ey qan kero. Bêro herindîya dar û ber esto, velg ûvaş esto, têde yeno ra zon. Çikê rê çi dermano ebe fekê xo vano. Kam ke ŞahêMaran bivîno û pelgê a dare dozkero bîyaro binê linganê xo ra kero. O beşe keno deryayan sero xij bibo şêro. Wertê deryayan de kî zerê ju maxarade meyîtê Sultan Silêymanî bivîno maran nîşanê ke bêçika Sultan Silêymanî de ey bigêro, bêçika xo kero, aye ra tepya kî hukmê dinya alêmî bikero.

Ma tede nîya dîme. Na hukumdarîye peynîya xo çi tawa ba.